Soms moet ik even gillen of iemand knijpen, want het is niet te beseffen: over een paar dagen ben ik alweer in Nederland. Het leven hier is heel erg fijn, ik geniet er erg van.

Zo veel mooie dingen die we hier zien en gedaan hebben. We werken de laatste dagen echt kneiters hard voor school. We willen nu zo graag het onderzoek afronden.

Maar tegelijk geniet ik erg van het land, nu het nog kan wil ik ook alles eruit halen. Dan slaap ik maar wat minder. Het is ook zo gek, want de tijd gaat nu opeens veel sneller dan in het begin. Ik wil nog niet aftellen maar tja nu kunnen we alleen nog maar tellen in dagen en niet meer in weken! Maar ik wil nog niet terug!

Onze straat is ook echt al onze straat geworden. Als ik er door heen fiets denk ik: bijna thuis. Het gaat zo snel en ons huis is ook gewoon het leukste huis in Suriname. De straten en de huizen zijn hier zo anders, in Nederland zijn er rechte wegen, huizen die langs een rijtje staan en zelfs een fietspad. Hier is het allemaal iets minder strak en fietsen doe je gewoon op de weg. Steek je hand uit als je af wil slaan op de fiets, een auto toetert en je weet dat je voor mag gaan. Ondertussen word ik tien kaar nagefloten door de mannen hier want ik ben blijkbaar leuk omdat ik blond en blank ben.Straks hoor ik niks meer als ik door Nederland fiets, wat zal het stil zijn.

Als we uit gaan bellen we hier een taxi omdat we ’s avonds beter niet over straat kunnen. Geen probleem want we betalen niet veel en het is wel lekker. Jaja, ook ik ben al lui geworden. Nou ja lui? We werken wel hard voor school en zitten ’s ochtends al vroeg achter de laptop maar ik ben in elk geval relaxt geworden.

Ik ga de geuren, de kleuren, de straten, het weer en de leuke mensen zo missen dus nu nog even heel erg hard genieten en alles in me op nemen.

Roti is nog steeds heerlijk ook al moeten we oppassen dat we het niet te vaak gaan eten want anders zijn we er straks zat van.Nu elke week naar Havana Lounge en zsazsazu omdat het gewoon nog kan.We doen zoveel omdat het gewoon nog kan. Daar moeten we elkaar natuurlijk ook vaak op wijzen.Ik kan nog geen afscheid nemen, serieus al bedacht hoe ik hier langer kan blijven. Maar ik wil ook niet zonder mijn maatjes naar huis. Dus dat wordt gewoon nog een andere keer terug naar Suriname.

We zijn er achter gekomen dat het casino in Suriname erg leuk is om een keer meegemaakt te hebben. Voor 10 SRD (ongeveer 2 euro) kun je gokken terwijl je gratis drinken krijgt. Het casino ziet er prachtig uit en is lekker koud omdat ze airco hebben. Ook kun je nog een hapje eten bestellen terwijl je aan de roulette tafel zit. Ondertussen verbaas ik me over sommige mensen, een man die aan de roulettetafel zit en tegelijk een gokkast achter zich bedient. Niet te geloven en dat hij nu zo blij kijkt is ook niet het geval.

Ik heb me deze week verbaasd over de manier waarop een verjaardag gevierd kan worden. Ons bijna buurjongetje is 1 geworden en dit werd echt heel groot uitgepakt. Veel muziek, een clown, meisjes in gala jurken, een springkussen een brassband en veel eten. Jaja, een jongetje van één krijgt dit vast allemaal wel mee! Een paar dagen later was er een ander kind in de buurt jarig, ook weer muziek, veel mensen en eten maar ook een treintje die twee uur lang kinderen en moeders door de buurt heeft gereden met muziek aan. De kinderen waren niet allemaal even enthousiast.Maar zo groot als dat ze hier verjaardagen vieren, zie je niet veel in Nederland!

Donderdag hebben we een barbecue bij ons in de tuin gehouden, Jenny, Mirjam, Siebren, Nirman en Hesney kwamen bij ons een hapje eten voordat we naar Havana gingen. We hebben een grote tuin en een prima barbecue. Het is leuk omdat het gewoon nu nog kan. Daarna hebben we een geslaagde avond Havana Lounge gehad. Ook al is het daar erg warm, ze hebben leuke muziek en we hebben weer eens veel lol gehad. Wat is het land toch leuk!

We hebben een bezoek gebracht aan een kindertehuis in Lelydorp, de Mariahoeve. Ik was erg onder de indruk van het werk wat daar gebeurt. Er is een vrouw die samen met haar man 17 kinderen in huis heeft waar ze voor zorgt, daarnaast heeft ze nog 10 oppas kinderen. Vanuit Nederland krijgt ze geld om zo de kinderen te helpen. Toch is dit geld niet voldoende om alles te dekken. Het ontroerde om te zien hoe begaan ze met deze prachtige kinderen was. Hoe blij mogen we in Nederland zijn met de overheid die subsidies verleend!

De afgelopen week hebben we veel leuke dingen gedaan naast het onderzoek.

We zijn op een partybus geweest en dat was echt leuk! Dat is een bus met open dak die we hier veel zien rijden. Samen met Mirjam en Jenny zijn we op het idee gekomen om zo’n bus te huren. We hebben een uur lang door de stad gereden, Surinaamse muziek op en dansen en drinken. We hadden nog een aantal mensen uitgenodigd die we van hier kennen. Het groepje was niet groot en in eerste instantie was er sprake van schaamte. Maar daarna kwamen we er achter dat het juist leuk is met niet zoveel mensen, want zo heb je alle ruimte en konden we veel lol hebben. Daarna met z’n allen naar La Caff en daar een drankje doen. Wat een geslaagde avond was dat!

Zaterdag hebben Berdien, Carlijn en ik genoten van een massage. Ik heb mijn schouders, rug en nek laten masseren en wat heb ik daarvan genoten. Helemaal ontspannend kwam ik weer terug! Die dinsdag dat we naar huis gaan wil ik er nog één doen, helemaal ontspannend in een kamertje liggen, een lekker massage krijgen om vervolgens helemaal relaxt naar Nederland te gaan.

Zondag zijn we naar een Javaanse markt geweest. Leon heeft ons begeleidt en ons van verschillende Surinaamse vruchten laten proeven. Ik vraag me echt af waarom we dit niet eerder hebben gedaan. Het was erg leuk om te doen en we hebben enthousiast ook allemaal verschillende soorten vruchten gekocht zoals; pompelmoes, sweet boonie, markoesa. Daarnaast hebben we nog veel meer geproefd maar de namen ervan ben ik natuurlijk al weer vergeten! Daarna hebben we gegeten op blauwgrond om weer te genieten van Pitjil en pinda sambal. Ohw ik ga echt wel 20 van die zakjes pinda sambal meenemen want als er iets lekker is, dan is het dat wel!

We hebben een super schattig Braziliaans buurjongetje en na weken al naar hem gezwaaid te hebben en handkusjes te hebben gekregen en gegeven, brachten we hem gisteren een speelgoed dingetje van de MAC. Toen werden we uitgenodigd door zijn moeder om te komen eten. Het moest met handen en voeten gebeuren omdat ze niet zo goed Nederlands kan. Maar vanmiddag om 13.00 mogen we bij haar echt Braziliaans eten, eten. Zo leuk die gastvrijheid van hier!

Het onderzoek is even een beetje chaos: djoegoe djoegoe. Er is wat gedoe rondom onze begeleider vanuit Suriname en het is nu even spannend wat we nu wel en niet mogen vertellen. Nog even afwachten. Nu druk bezig met het plegen van telefoontjes en het afwachten. Ik laat jullie snel weten hoe het af gaat lopen.

Een verhaal met allemaal dingen die zo leuk zijn aan Suriname maar ik heb hier werkelijk waar de tijd van mijn leven. Zoveel nieuwe dingen gezien, gehoord, meegemaakt en geproefd en ervan genoten. Suriname is een aanrader om heen te gaan en deze ervaring pakken ze nooit meer van me af!

Tot snel