23 maart 2011

Nadat Claudia, Carlijn en ik stiekem al een aantal keren de deur uit zijn geweest om de verjaardag van Berdien te regelen, was het 16 maart zo ver: Berdien jarig. We hebben haar verrast met een ontbijtje en leuke cadeaus. Ze heeft ons getrakteerd op ijs bij Tangelo. ’s Avonds hebben we genoten van het heerlijke eten bij JiJi’s met uitzicht over de Suriname rivier onder het genot van een zuurzakje. Zuurzak is een Surinaams drankje hier, je zou denken dat het zuur zou zijn, maar toen we een beetje van de ober kregen om te proeven was het mierzoet, maar wel lekker. Vervolgens zijn we naar het ’t Vat gegaan waar we Berdien haar verjaardag nog hebben gevierd met Mirjam, Jenny, Siebren en Nirman.

Het plan was deze week om naar Colakreek te gaan, daar waar het water de kleur heeft van cola en een zoete smaak heeft. Volgens de buurvrouw ging daar wel een busje heen. Wij ’s ochtends vroeg uit de veren en op zoek naar een busje, maar geen bus te vinden. Blijkt dat je er één moet huren. We waren wel helemaal klaar voor water dus hebben we maar besloten om naar White Beach te gaan. Hier hebben we genoten van het heerlijke weer. Ondanks factor 30 iets te lang in de zon gelegen en best wel verbrand. De volgende dag was dat nogal te voelen als ik op een stoel zat.

De bioscoop hebben we ook weer bezoekje gebracht en het was heerlijk om op een luxe stoel te zitten, benen omhoog en te lachen om ‘no strings attached’. Het was leuk om hier in de bios te zitten, de mensen lachen hier heel hard om de grappen om lekker vrolijk van te worden. Dit keer waren we iets beter voorbereidt en omdat we het de vorige keer zo koud hadden, had ik een lange broek, sokken en een vestje aan en dat in Suriname.

Ik moet zeggen dat ik de laatste tijd wel regelmatig koud heb, dan trek ik iets meer kleren aan. De warmte went maar het weer is ook niet super. We hebben best wel veel regen. Volgens de buren is het weer echt in de war hier.

Nadat ik me al dagen op zondag verheugde, was het eindelijk zo ver: Holi Phagwa. Holi Phagwa is een Hindoestaans lentefeest in combinatie met het nieuwjaarsfeest. Tijdens dit feest wordt er met gekleurd poeder gegooid en wens je elkaar een ‘Subh Holi. In de supermarkt hadden we allemaal al wat kleurtjes gekocht en ik had erg veel zin in dit feest. ’s Middags werden we uitgenodigd bij een buurtfeest. De buurman riep ons al een paar keer want we moesten echt komen. Wij ons snel klaar maken: kleren die vies mogen worden aan, haren strak naar achteren en vaseline in onze wenkbrauwen. Toen we aankwamen werden we begroet met veel poeder en kwamen de buurmannen met een soort smeerspul aan wat op onze gezichten werd gesmeerd, in onze handen kregen we een borgoe gedrukt en kregen we allemaal lekker eten. Het was geweldig. Allemaal kinderen gooiden ons eronder en door de buurmannen werden we niet met rust gelaten. Lekker dansen op Surinaamse muziek en verwonderd zijn over de gastvrijheid van de buren. We kregen veel hapjes en toen we weg gingen kreeg ieder van ons een bord met roti mee voor thuis. Samen met drie andere stagiaires uit de buurt zijn we naar het onafhankelijkheidsplein gelopen. Onderweg zagen we nog niet zulke kleurrijke mensen als dat wij waren. We hadden natuurlijk ook al wat uurtjes in de kleuren door gebracht. Op het plein was het in het begin wat rustig maar op een gegeven moment steeds drukker. Daar hebben we gedanst, natuurlijk met poeder gegooid en probeerden nog wat jongens ons vies te maken. Maar wij laten niet over ons heen lopen. De volgende dag riep de buurman: ‘jullie zijn op de tv’. Bleek dat we op de Surinaamse tv waren terwijl we feest aan het vieren waren. Hoe leuk, jammer genoeg zelf nog niet gezien.

Al met al was het echt een super leuk feest. Dit feest maakt dat ik volgend jaar ook weer rond dit tijdstip hier heen zou willen gaan. Zo leuk was het.

Het schoonmaken was moeilijker dan het vies maken. Gloeiende, op de één of andere manier had ik roze smeer op mijn gezicht wat er bijna niet afwilde. Het zag er niet uit en nadat ik mijn haar al wel 10 keer heb gewassen is het toch nog echt op sommige plekken roze. De andere meiden houden me maar voor: jij was het mooist die avond met veel kleur dus dan moet je er nu maar onder leiden. J

Maandag zijn we naar Berg en Dal geweest, daar zijn we wezen canopyen en wezen kajakken. Het canopyen was heel gaaf om te doen. Er waren 10 platforms en de hoogste was 43 meter. Met een handschoen aan de ene had om te remmen en met de andere hand op je tuigje. Daar ging ik dan met volle vaart naar beneden. Op de één of andere manier ben ik niet zo goed in remmen en dat maakte het wel wat spannend. Het kajakken was in het tropisch regenwoud, daar hebben we een giftige slang, een rups waar je brandplekken van krijgt als hij je aanraakt en een kaaiman gezien. Het was een prachtige omgeving, echt gaaf om daar te kajakken.

Na deze twee activiteiten hebben we genoten van het strand en aardige mensen die daar werken.

Het land is nog steeds geweldig en het is nog steeds erg genieten. We leren steeds meer mensen kennen en doen daar regelmatig een drankje mee of we eten samen.We zeggen ook vaak tegen elkaar: ‘daar zit je dan met je goeie gedrag, je zou maar op de GH zitten’.

Ik ben blij dat ik deze kans genomen heb en de vele kakkerlakken die we de laatste dagen heb neem ik maar voor lief. Ook al dacht ik dat gisteren even niet toen er één in mijn bed lag. Daar kwam ik pas ’s ochtends achter. Niet echt fijn.

Ik hoorde dat het in Nederland ook al lekker weer wordt, fijn! Geniet er allemaal van.