20 februari

De eerste twee weken zijn voorbij en het smeren met zonnebrandcrème begint al te irriteren. Wist je dat zonnebrand ontzettend plakt? En als het gaat regenen word ik wit.. Als dan ’s avonds de zon onder is begin ik te smeren met maskita gel in de hoop dat ik niet geprikt wordt. Ik heb nog nooit zoveel gesmeerd.

Alles gaat de goede kant weer op. We schieten op met ons onderzoek en komen echt verder. Claudia is ook aan de beterende hand en ik geniet enorm van het land.

Wat een prachtige kans is dit en ik kan maar niet vaak genoeg zeggen dat ik hier van geniet. Drie maanden de tijd om kennis te maken met dit land, leuke mensen te ontmoeten en mooie dingen gaan zien. Nu iedereen weer top fit is en vitaminen slikt kunnen we er tegen aan en gaan we op en top genieten.

We zijn verhuisd en ohlala wat was ik blij met ons vorige huis. Omdat ons (eigen) huis voor een week verhuurd was wonen we nu voor een week in de straat erachter. Het huis staat niet op palen en we hebben de beneden woning. Nu hebben we echt wel door dat er insecten zijn in Paramaribo. De Surinaamse kikkers zijn gesignaleerd en één heeft zich niet snel laten pakken toen hij in de keukenkastjes zat. De insecten zijn wat minder, maar we hebben nu wel een prachtige tuin.

Een Nederlands echtpaar dat hier boven woont, heeft een prachtige tuin waar wij ook van mogen genieten. Papaja bomen groeien hier als kool uit de grond, ze worden echt groot. Ze zeggen wel dat als je zwanger bent en je een papaja zaadje in de grond stopt. Dat tegen de tijd dat het kindje toe is aan een fruithapje, je de papajas uit de boom kunt plukken. Zo ontzettend snel groeit dat hier. Prachtig om te zien. Ook staat er een bananenboom en heeft de buurvrouw een ananas gepland. Het is heerlijk om in zo’n tuin te genieten van een broodje hagelslag. Ik zorg er wel voor dat ik met mijn voeten omhoog zit want er is hier een rat die veel in deze tuin rond loopt. Ratten vind ik niet echt heel leuk net zo als kikkers. De kikkers springen hier hoog en lopen erg snel, dus moeilijk te vangen.

Vrijdag zijn we naar een feestje van Annie crèche geweest. Deze crèche bestaat 30 jaar en we waren uitgenodigd door mevr. Olf. Zij heeft connecties bij deze crèche. Hier zagen we veel Nederlandse stagiaires en een aantal medewerkers dachten ook dat wij dat ook waren. Wij kwamen gewoon even neuzen en het was heel leuk om te zien. Het deed me heel erg denken aan mijn stage van vorig jaar: allemaal kindjes met een beperking en ik miste opeens wel heel erg het werken. Het is dat ik een onderzoek moet doen voor school. Maar ik kies liever voor een stage. Tot nu toe is het veel type werk en daar hou ik echt niet van. Gelukkig is dit het laatste jaar (als alles mee zit) en dan lekker aan het werk, of reizen.. Ik weet nu al dat ik graag terug wil naar Suriname, ook al ben ik er nu nog. Het lijkt me geweldig om terug te gaan, dingen te herkennen en mooie dingen te zien.

Na het feestje bij de Annie crèche hebben we weer gegeten bij Roopram roti. Carlijn en ik zijn vervolgens naar Stichting Jeugd en Gezin gegaan en we hebben een goed gesprek gehad met mevr. Olf. Zij helpt ons met het onderzoek en dat is erg fijn, want ze doet veel voor ons. Volgende week hebben we de eerste interviews gepland. Mevr. Olf vertelde ons dat we beter geen Roti kunnen eten bij Roopram, het verhaal gaat dat er veel mensen ziek van worden en dat het verwesterd is. En wij maar denken dat we typisch Surinaams bezig waren, niet dus. Toch maar op zoek naar een ander roti gebeuren.

We laten ons nu regelmatig rondrijden met een taxi want daar betaal je hier weinig voor. Brian hebben we genomineerd als beste taxichauffeur en we zijn blij met hem. Vrijdagavond zijn we naar Margarita geweest voor een lekker drankje om te genieten van het weekend. Zaterdagavond zijn we naar zsazsazsu geweest een discotheek. Wat opvallend was dat er wederom ontzettend veel Nederlandse stagiaires zijn. Zaterdagavond heb ik nog geprobeerd om de merengue te dansen. Ik wist al dat ik a ritmisch ben, een man heeft nog geprobeerd om het me te leren. Het ging ook wel even goed, maar ik merk dat ik het niet echt in me heb, helaas. Maar we hebben veel lol gehad.

Niet alleen op het gebied van dansen heb ik wat geleerd, ook op cultureel gebied. Zondag zijn we naar Fort Zeelandia geweest en hebben daar een rondleiding gehad. Fort Zeelandia was een Nederlandse handelsvestiging gebouwd door slaven.Ik vond het interessant om over de geschiedenis van het land te horen. Ook de invloed van de december moorden in 1992, het speelt nog steeds. De zwager van onze gids is overleden tijdens deze moorden en het heeft veel impact gehad. Zelfs nu nog, want ze zijn nog bezig met onderzoek doen naar deze moorden.

Het is echt een bijzonder land en ik zie steeds meer de mooie dingen. Ik denk dat ik er van ga houden. Ik blijf me verbazen hier over mooie en bijzonder bomen. De palmbomen ben ik inmiddels aan gewend geraakt maar ik zie steeds nieuwe bomen, prachtig.

Odi Sjoukje