Daar steek ik mijn hand voor in de brievenbus
Terwijl ik dit schrijf zit Claudia te gillen vanwege de beestjes. We hebben vandaag een aantal tropische regenbuien gehad en het ging tekeer. Als het hier regent, regent het ook goed. De straat is helemaal ondergelopen met water, wat een feest. Een enkeling waagt zich op de fiets, maar het zijn toch vaak de auto’s die het aandurven. Het lijkt Nederland wel…. Na de regenbuien komen er op één of andere manier overal motvlinders en kleine beestje tevoorschijn. Heel gek maar ze vinden het fijn om op je te gaan zitten. Vinden wij iets minder.
Het land, het weer, de mannen, de combé markt, de koude douche en de regenbuien: het went!De eerste week is voorbij gevlogen en ik heb het idee dat we al veel van Paramaribo hebben gezien.Het is een bijzonder land en ik blijf me verbazen over de dingen die ik zie.De echte vuurdoop op de fiets hebben we gehad. We zijn maandag naar de instelling geweest waar we ons onderzoek gaan doen en het leek wel gekkenwerk.Van eenrichtingswegen, rotondes, toeterende mensen, roepende mannen en busjes… het houdt niet op in dit land. Het was even zoeken maar uiteindelijk zijn we op de plaats van bestemming gekomen.Daar aangekomen bleek mevr. Olf er nog niet te zijn omdat onze voicemail niet was over gekomen.
Eindelijk hebben we een goed beeld kunnen krijgen van Stichting Jeugd en Gezin. Het blijkt dat mevr. Olf de enige medewerker is van de Stichting en naar ons idee werkt ze erg hard. Ze vertelt vol passie over haar cliënten. Wij hebben helder gekregen wat we moeten gaan onderzoeken maar school werkt nog niet helemaal mee. Ik heb het idee dat er sprake is van miscommunicatie maar het word onderhand wel erg onduidelijk.
No spang zouden ze hier zeggen. Nou: ik doe m’n best, maar ik maak me toch wat ongerust. Toch wil ik me niet teveel zorgen maken, want ik wil op en top genieten van die drie maanden dat ik hier zit.
Ik had gehoopt nog meer gekke beesten/insecten tegen te komen. Dan kon ik er een spannend verhaal over schrijven in mijn blog. Maar helaas blijft het bij een rat, onze hagedissen: Harry en Henk, mieren en beesten die steken waar sommige mensen grote rode bulten van krijgen. Heel vervelend.
Dus ik moet jullie teleurstellen: geen slangen, grote spinnen of ander ongedierte.
Inmiddels hebben wel al van een aantal echte Surinaamse gerechten mogen proeven: broodvrucht (onze lieve buurvrouw Malti kwam het brengen), bakabana, roti en een stokje met vlees en groenten. Wat het laatste precies was, weten we niet maar het was wel lekker. Van het weekend gaan we proberen om zelf broodvrucht te maken, wie weet hoe goed ik ben in het maken van een Surinaams gerecht.
De sleutel van onze brievenbus is weg!! Wat een ramp zeggen wij… De buurvrouw vraagt zich af waarom we die nodig hebben: ‘jullie krijgen toch geen post?’ Ik ben in de veronderstelling dat ik vast wat krijg dus er moet een oplossing komen voor het halen van de post. Ik ben er achter gekomen dat mijn hand in de brievenbus past. Maaaaar…. Dan moet het niet te warm zijn. Vanwege de warmte is mijn hand blijkbaar iets dikker dan dat als ik het koud heb. Mijn hand kwam inderdaad een beetje vast te zitten: na een beetje harder trekken kwam hij er gelukkig uit. Nu heb ik maar een zak in de brievenbus opgeblazen en dichtgeknoopt zodat mijn hand er niet zo ver meer in hoeft. Wat weer een creativiteit… Dus post: kom maar op J
We doen iets minder spannende dingen omdat we bezig zijn voor school. Het weekend hopen we te benutten met het ondernemen van leuke en misschien wel spannende dingen. Vandaag zijn Claudia en ik op zoek gegaan naar een volleybal maar die zijn niet te vinden in Paramaribo. Op een gegeven moment moesten we onze fietsen ergens kwijt. Komt er een man op me af in de veronderstelling dat hij me wilde helpen. Niet helemaal hij stuurde ons gewoon de verkeerde kant op. Maar die man zei: 'de vries, de vries'. Best eng, want hoe weet hij dat ik de Vries heet? Zo Hollands is mijn achternaam nu toch ook weer niet! Scarry
Nu nog maar even doorzetten en voor school bezig. Gelukkig is het afstuderen iets minder vervelend op de veranda met +/- 25 graden i.p.v. op de GH achter de computer.
Mo syi
Reacties
Reacties
Mo syi :P u snapt hem..
In de sinterklaas gedichten viel het kwartje nog niet zo hard :D
wederom een mooi verhaal sjoukje
Hoi Sjoukje
Leuke verhalen schrijf je. Je hebt schrijftalent!!! Gezellig om jullie zo te volgen. Leuk om dingen te ondernemen en zo het land te leren kennen. incl beestjes. . Geniet van alles....en succes met je opdrachten.
Groetjes oet Riep!
Hee sjoukje!!
wat een super leuke verhalen schrijf je!!
op die beestjes na ben ik wel strond jaloers op wat je daar allemaal ziet en beleefd!
En die brievenbus zal wel een keer gevuld worden toch? ;)
heel veel plezier daar dit weekend! en als we terug zijn uit hongarije zal ik je verhalen wel weer lezen!
liefs!
Heeey Sjoukje,
Ontzettend bedankt voor je kaartje. Vonde we echt heel leuk!!! We hebben een super mooie dag gehad. En m'n zus kon er gelukkig ook even bij zijn.
Maar hoe isset daar?? Begint het al te wennen???
Ik vindt wel dat je een held bent hor, met al die huisdieren. Ik had allang op de kast gezeten, hahha........
Enne............kijk je wel uit dat je hand nie echt een x blijft vastzitten in de brievenbus? Kan pijnlijk zijn.
NOu,voor vandaag stop ik er maar weer even meej.
Maar ik hou je in de gaten.
Liefs vanuit Winsum
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}