6 februari

Een kakkerlak!! Er is niks lekkerder dan ’s ochtends je bed uit te komen en verwelkomd te worden door een kakkerlak. Geen paniek, met een grote mok en een bierviltje heb ik hem de tuin in gebonjourd. Onze heerlijke tuin, hopelijk beschouwd hij dat voorlopig als zijn leefplek.

Zo had ik die nacht ook al een kleine salamander op het aanrecht. Fijn die insecten.

We hebben fietsen!! Wat een belevenis om te fietsen door Paramaribo, het voelt vrij. Maar het verkeer is nog erg wennen. Ik moet links fietsen en ook na elke bocht weer links uitkomen. Ze kennen hier geen fietspaden en sommige auto’s kunnen akelig dichtbij komen.

Ik dacht dat ik nadat ik Groningen overleefd had, dit ook wel zou kunnen. No way.

Maar het geeft vrijheid en we zijn al naar het centrum van Paramaribo geweest. De Mac Donalds is ook al ontdekt! Gisteren zijn we wezen eten bij de Zanzi bar, lekkere muziek onder het genot van een patatje en een zachte bitterbal, wat wil een mens nog meer.

Regen! Het lijkt Holland wel in de herfst. Wij nog denken dat het maar een beetje sputterde en misschien zou het wel zo over gaan. Dapper op weg naar huis, maar de regen werd alleen maar erger. Heerlijk nat geregend, gelukkig was het weer aardig snel droog. Vandaag een aantal stortbuien gehad.

De muggen hebben me hier aardig te pakken. Op de één of andere manier moeten ze altijd mijn tenen hebben en ook mijn benen zitten eronder. De jeuk is verschrikkelijk maar de ijsklontjes helpen een beetje. Toch nog even langs de apotheek gefietst en een middeltje gehaald. Hopelijk zakken de bulten een beetje weg.

Vanochtend naar de kerk geweest. Aan de grote Combeweg zit een Evangelische Broerder Gemeenschap. Nadat we bijna de Chinese kerk aan de overkant binnen waren gestapt, zijn we toch maar in EBG gaan zitten. Ik dacht Surinamers heel muzikaal waren maar nog niet heel veel van gemerkt J Onder het genot van een orgel hebben we liederen gezongen… alsof ik thuis was.

Leuk om te zien hoe de dienst daar gaat. Nog uitgelachen omdat ik tijdens de dienst mijn muggenbulten aan het behandelen was. Maar de jeuk was TE erg. In de kerk ben ik gewend dat er peppermuntjes worden uitgedeeld, maar hier was het een wasmachine. Altijd handig.

De palmentuin is ontdekt. Prachtig om al die palmbomen te zien. Vlak voor m’n neus brak er een tak af. Gelukkig kon ik hem nog net ontwijken en genieten van de rest van de tuin.

Ook zijn we naar de waterkant geweest, het was daar prachtig. De zee was bruin, iets minder. Maar mooie bomen en een hagedis zijn gespot.

De warmte begint iets normaler te worden en ik heb nauwelijks nog last van een jetlag.

Het enige waar ik nog niet aan gewend ben zijn de mannen van hier. We worden nog steeds nagefloten: kunnen die mannen dan niet bedenken dat wij niet geïnteresseerd zijn? Het schijnt dat het normaal is, maar zo voelt het nog niet. Vanaf morgen is het gedaan met het vakantie vieren en dan gaan we weer hard aan de slag met onderzoek.