4 februari 2010

Wauw wat een land. Wat een warmte, wat een mensen, producten, straten en het is allemaal niet in woorden te vangen.

Na een nacht vol lawaai van honden, kippen en mensen, lekker onder de koude douche gesprongen. Lekker fris en fruitig om vervolgens buiten een enorme warmte tegemoet te lopen.

Terwijl het in Nederland stormt, lopen wij hier rond en klaag ik heel hard over de warmte. Op onze tweede dag hebben we dapper de lokale supermarkt bezocht: combe markt. Wat een belevenis. Wij als blanke Hollanders de chaos tegemoet. Er was ontzettend veel in die winkel. Ontzettend veel producten maar ook erg veel mensen. In de ene rij staat het wasmiddel en drie rijen later ook weer. Niet te overzien en ik ben de gestructureerde AH gewend... niet te geloven.

Na een half uur op het heetst van de dag hadden we het wel gezien en waren we voorzien van de hoogst nodige boodschappen. De combe markt is toch duidelijk goedkoper dan de chinees.

Met een temperatuur van 38 graden zijn we op ontdekkingstocht uit gegaan. Vlak om de hoek zitten veel winkels, van een birckenstock winkel tot een roti shop.

De mensen rijden hier hard en de stoep (als die al aanwezig is) is hier lang zo breed niet als in Nederland. Het is dus wel even uitkijken waar je loopt. Kijk vooral goed naar de grond want voordat je het weet zit er een groot gat in de weg waar ik m'n been wel door kan breken.

We zijn hier gezegend met behulpzame mensen, zo fijn hier in een onbekend land. Vanochtend voelde ik me nog een beetje verloren en dacht ik dat de drie maanden wel lang zouden gaan duren.

Vanmiddag was het gevoel weg. De buurvrouw heeft ons door de stad gereden en het zwembad om de hoek laten zien. We zijn met haar naar een grote supermarkt gereden die leek op een AH, heeeerlijk. We hebben een praatje gemaakt bij de fietsenwinkel. Morgen gaan we fietsen huren zodat we mobieler zijn. Leuk om te zien dat de meeste mensen die hier fietsen, stagiaires uit Nederland zijn.

Paramaribo is leuk en ik geniet nu al van de dingen die ik zie. Soms een beetje warm maar het schijnt dat je daar aan went.

Wat is internet geweldig zeg, zelfs al even geskyped met het thuisfront. Dan lijkt het alsof ik zo dichtbij ben maar toch zit ik echt in Zuid Amerika.

Om half 7 word het hier al donker, dat is wel even wennen. De schemer periode is hier kort. Het is zomaar donker en dan beleef ik de wereld heel anders. Paramaribo is in het licht leuk, in het donker zie ik opeens in allemaal mensen, grote boeven. Deze avond zijn we heerlijk uit eten geweest. De buurvrouw waarschuwde ons voor een bepaalde weg omdat er travestieten staan, gelukkig zijn we die nog niet tegen gekomen. Wel straathonden en de meeste mensen weten wel dat ik niet van honden hou al helemaal niet van straathonden. Dus dat was een prettige gewaarwording.

De vleermuizen zijn er niet meer, we hebben het raampje dicht gemaakt met vuilniszakken J Nu durf ik weer zonder zaklamp naar boven.

Het was een dag met veel nieuwe indrukken, het land is prachtig om te zien en ik geniet er van.

Dankzij alle nieuwe indrukken doe ik aan chaos.. misschien ook wel te merken in m'n verhalen. Maar ik hoop dat het een beetje overkomt.

Nu maar eens even relaxen en hopen dat het een goede nacht wordt.