2 april 2011

Nog maar een dikke maand en dan vlieg ik weer terug. Ik heb nog wat kleur in mijn haar van Holi Phagwa, in totaal al wel 20 keer gewassen maar in mijn pony zit nog wat roze.Nu bezig met heel hard genieten en hele leuke dingen doen. School is voor mij een bijzaak maar toch moet het wel gebeuren. Het zou leuk zijn als we het onderzoek gaan halen. Toch weet ik dat ik (waarschijnlijk) maar één keer in Suriname ben en dit pakken ze niet van me af. Studievertraging heb ik er wel voor over. Toch doen we hard ons best en zijn er dagen dat we echt hard voor school bezig zijn.Maar om lekker positief te blijven: het gaat vast goed komen J

De voorspelling was dat het weer na Holi Phagwa beter zou worden, nou dat is inderdaad zo. Bijna elke dag wel een buitje maar daarnaast ook wel veel zon. Soms is het hier erg warm, dan voelt het wel aan als 40 graden, vaak blijkt het dan maar 34 graden te zijn. De warmte went absoluut en we zijn blij met meer droogte.

Roti van Rita’s Roti shop is inmiddels echt als favoriet gebombardeerd. Ik wen al aan het scherpe eten hier. Laatst hadden we roti zonder peper en ik vond hem echt flauw van smaak.

Ik blijf me verbazen over de supermarkten hier. In de Tullip worden we aan de kassa door vier mensen geholpen. Één iemand legt mijn spullen vanuit het mandje op de band, bij de volgende ga ik betalen en aan het eind staan twee mensen om mijn spullen in zakjes te doen. Met een glimlach en een groet krijg ik de tasjes met boodschappen in mijn handen. Vervolgens stap ik naar buiten om een knal te krijgen van de warmte omdat de Tullip airco heeft.

Over de Combe blijf ik me ook verbazen. Ontzettend druk en op zaterdag kom je de schappen niet door als je een mandje bij je hebt. Bij de kassa word er over en weer gekibbeld over iets wat ik niet versta. Als we betaald hebben wordt het bonnetje nog een keer gecontroleerd door iemand. Dan wordt alles ingepakt en krijgen we het in onze handen geduwd. We mogen naar buiten, bevrijdt van de vieze luchtjes van gedroogd vlees en mensen (zweet) geuren.Buiten gekomen worden we tig keer gevraagd of we een taxi nodig hebben. Als we dan onze fiets van de kettingen hebben ontdaan wordt er of gevloten of we krijgen zoiets te horen als: ‘lekker weertje he, lekker fietsen in Suriname’. Ze zijn vaak niet zo origineel in hun uitspraken.

We zijn naar Brownsberg geweest en het was prachtig. Om kwart over zeven in de ochtend werden we opgehaald. We stonden klaar met goede schoenen, veel water en bolletjes, genoeg om te overleven. Het was ongeveer twee uur rijden en we kregen van de gids een uitleg over de gebieden/plaatsen waar we langs reden. De omgeving was mooi om te zien, heel wat anders dan de stad Paramaribo. Op een gegeven moment sloegen we af op een zandpad richting Brownsberg. Het was best spannend om omhoog te komen. Het heeft hier veel geregend dus de paden waren niet super goed. Sommige stuken voelde je de bus gewoon glijden omdat de weg slecht was. 10km lang moest de chauffeur toeteren voor het geval er een tegenligger aankwam.En ja hoor, op een gegeven moment zaten we vast. Nou ik hield mijn hart vast. We moesten bewegen alsof we aan het salsa dansen waren, helaas, dat hielp niet. De gids heeft op de één of andere manier het toch zo gefikst dat we los kwamen. Pff, een opluchting hoor.Uiteindelijk hebben we het punt bereikt waar de bus geparkeerd werd en waar we lopend verder moesten. Op naar de prinses Irene waterval. Het was een mooie wandeltocht. We kwamen apen tegen, mooie bomen waar we uitleg over kregen en de gids sloeg voor de zekerheid op enkele takken om er zeker van te zijn dat het geen slangen waren.De waterval was ontzettend mooi en heerlijk om onder te staan. Het idee alleen al is zo leuk om onder een waterval te staan.Het stuk wat we naar beneden liepen voor de waterval moest nu weer omhoog. We kregen te horen dat de Leo waterval nog mooier was en dat was echt zo. We moesten een heel stuk naar beneden lopen met het idee dat we het stuk op de terug weg weer omhoog moesten. Maar dat was het waard. Deze waterval was echt super mooi, het water helder en lekker fris. Het stuk terug was zwaar en ik heb een aantal keren beloofd dat als ik terug ben, ik echt ga sporten. Gloeiende wat een tocht, maar toen we terug waren had ik een voldaan gevoel. Blij dat we het gedaan hebben.

De Petrus Paulus kerk hebben we ook een bezoek gebracht. Dit is een kerk dat helemaal van hout is gemaakt. Hij is sinds een jaar weer open, daarvoor waren ze hem aan het restaureren. Nou dat is denk ik ook wel nodig met zoveel hout.Hij is erg mooi van binnen. We hebben de middagmis bij gewoond en de voorganger kon mooi zingen.

De tijd begint te dringen en daarom hebben we nog maar weer wat tripjes gepland. Maandag gaan we een tarzanswing doen. Just jump, je kunt het vergelijken met bungeejumpen. 8 op 9 april gaan we naar Galibi om schildpadden te spotten. Maar eerst: ons tuinfeest vanavond. We wonen op palen en hebben onder ons huis een mooie ruimte. Van de week druk aan het socializen geweest en mensen uitgenodigd. Het is lekker weer, de barbeque staat klaar dus dat gaat vast wel goed komen.

Soms ben ik wel een beetje jaloers op het weer in Nederland. Als ik hoor dat het lekker zonnig is en dat mensen in de zon zitten. Hier doe ik dat nog steeds niet echt. Zonnen is echt TE warm voor mij.

Geniet van het weer en tot snel